door Guus Mater

Wie is de beste 100 meterloper aller tijden? Eenvoudige vraag. Het wereldrecord staat al sinds 2009 met 9.58 seconden op naam van Usain Bolt. Niemand komt in zijn buurt. Bolt dus.

Maar vroeger waren de condities toch anders en minder gunstig dan nu? Die oude sintelbaan, zware schoenen, andere manieren van trainen. Zeker. Om die reden loopt Armin Hary wel eens een denkbeeldige sprint. Op 21 juni was het 65 jaar geleden dat de Duitser als eerste atleet ooit de 100 meter in precies tien seconden aflegde. In de denkbeeldige sprint lopen de besten tegen elkaar onder de beste omstandigheden op het toppunt van hun kunnen. Dus Jesse Owens hoeft niet meer met een troffel zijn eigen starthole te graven. Hij mag starten vanuit een heus startblok op de kunststofpiste. 

Hary begon over die denkbeeldige race toen ik hem voor een artikel (dat op 21 juni in Trouw verscheen) vroeg naar zijn visie op de grenzen op de sprint. Spontaan noemde hij Carl Lewis en Bolt als tegenstanders.

Met drie lopen we niet meer, meneer Hary (dat deed hij trouwens wél bij zijn 100 meter in Zürich toen hij tien rond liep. Twee anderen waren bereid een tweede keer te lopen nadat de eerste race - ook met tien rond als winnende tijd - na een vermeende valse start van Hary was afgekeurd).

Ik moest een beetje aandringen. Hij kwam op de proppen met Bob Hayes en Linford Christie. Hayes is Hary's opvolger als olympisch kampioen (1964). Christie was in 1992 winnaar van olympisch goud. Als ik opper dat we Ben Johnson ook uitnodigen, zegt hij resoluut: 'Die mag niet meedoen.' Het dopingverhaal van de Canadees kan bij Hary niet door de beugel.

Hoe loopt dat af?

Eerst zegt hij dat een winnende tijd van 9.40 'best wel mogelijk is'. Het was de chrono, die Bolt als grens van de mogelijkheden had gesteld.

Maar wie wint er dan?

'Als ik een eerlijk antwoord geef, vindt u mij erg arrogant.'

Owens had op 1 september 1960 in Rome na de olympische finale 100 meter al gezegd dat hij zojuist de beste sprinter aller tijden had gezien. 

Hary (88) is nog goed bij de tijd, voor zover dat op grond van een telefoongesprek te zeggen is. Hij kan lachen om zijn gedachtenexperiment. De realiteit is echter dat zijn elektrische fiets werkloos in de garage staat, hij niet meer golft en niet meer kan autorijden. Hij loopt met een stok en leidt een teruggetrokken leven.

Vijf jaar geleden had hij in een interview nog gezegd graag honderd jaar te worden. Daar hoor je hem nu niet meer over. Met zijn vrouw Tina woont hij in een stadje in Beieren. 'We hebben het goed,' zegt Tina. 'We zijn tevreden mensen.'