door Bert Vreeswijk

foto’s: Erik van Leeuwen

 Inleiding

De 26-jarige Samuel Chapple, zoon van een Spaanse moeder en een Britse vader en geboren en getogen in Den Haag kan het nog vér schoppen in de atletiek. Als pupil meldde Samuel zich aan bij de atletiekclub AV ’40 te Delft, waar hij de beginselen van de atletiek kreeg voorgeschoteld. Na een aantal jaren waarin hij door zijn groeispurt regelmatig met blessures te maken kreeg, raakte Samuel toen hij beter belastbaar werd op zijn 18^e meer en meer in de ban van de middel-langeafstand atletiek. Op zijn 22^e brak hij al enigszins door op de 800 meter en plaatste zich op deze afstand voor het EK indoor te Belgrado, waar hij met een verdienstelijke tijd van 1.46.61 een mooie 9^e plaats wist te behalen.

Ook de Atletiekunie zag daarna de potentie van de jonge Hagenees en nodigde hem uit om op het Nationaal Sportcentrum Papendal te komen trainen met andere geselecteerde atleten waaronder o.a. Niels Laros en Stefan Nillessen. Dit alles onder leiding van MiLa bondscoach Tomasz Lewandowski. Maar in hetzelfde jaar sloeg het noodlot toe en brak Samuel tijdens een baanwedstrijd door een ongelukkige valpartij zijn enkel, waardoor hij na operaties twee jaar nodig had om te revalideren en zijn conditie weer op te bouwen. Daarna trok Samuel zijn eigen plan en besloot hij zich aan te sluiten bij de groep van het Valley Running Team uit Ede, dat onder leiding staat van ex MiLa bondscoach Grete Koens. De trainingsmethodiek van Grete pakte goed uit voor Samuel en hij knokte zich terug naar het niveau waar hij zo graag wilde zijn.

Na een recent goed verlopen trainingskamp in Namibië startte Samuel op 25 januari in het Omnisport te Apeldoorn op de 1500 meter indoor om zijn vorm te testen en verbeterde geheel onverwacht het Nederlands indoor record van Robin van Riel (AV Attila, 3.36.32) en scherpte het aan tot een prachtige 3.35.61. In februari, slechts 8 dagen later, verbaasde Samuel opnieuw vriend en vijand (en zichzelf) door op de vernieuwde Mondobaan in Apeldoorn het 22 jaar oude indoorrecord op de 800 meter van Bram Som (1.45.86) aan te scherpen tot een fenomenale 1.45.46. Met deze twee nationale records kwalificeerde Samuel zich zowel voor het EK indoor te Apeldoorn (6-9 maart) als voor het WK indoor dat op 21-23 maart zal worden gehouden in het Chinese Nanjing.  Tenslotte won hij op het NK indoor afgelopen weekend op de 800 m. zijn tweede titel door de 800 m. winnend af te sluiten in een tijd van 1.48.48 min voor zijn trainingsmaat Ryan Clarke die zilver won in 1.49.43 min.

Reden genoeg voor ons als redactie van baan-atletiek.nl om Samuel Chapple voor ons item  “In de spotlight” in het zonnetje te zetten.

Je hebt een moeilijke periode van lastige blessures achter de rug. Was jij ook als jeugdatleet nog niet zo goed belastbaar in de groeispurt? Later brak je tot overmaat van ramp ook nog je enkel tijdens een wedstrijd. Hoe heb jij je toch een weg terug weten te knokken naar de top? Ik heb begrepen dat je in die moeilijke periode veel in de fitness bezig bent geweest?

“Rond mijn 14^e kreeg ik mijn groeispurt, waarin ik erg veel groeide in korte tijd, wat leidde tot veel blessures. Volgens mij had ik wekelijks weer op een andere plek pijn. Op gegeven moment kreeg ik een heel heftige blessure waardoor ik er heel lang uitlag, en toen ging ik maar gewoon naar de sportschool om sterker te worden. Dat was rond mijn 15^e/16^e volgens mij. Toen nam ik het lopen natuurlijk nog niet zo serieus, en ik vond er met die blessures niks aan. Doordat ik sterker werd, begon ik na een tijdje weer te trainen, en liep ik ineens een nette 400m. Vanaf mijn 18^e begon ik te trainen voor de MiLa, maar toen was ik heel vaak geblesseerd (bijvoorbeeld een stressfractuur in mijn voet). In de winter van 2021/2022 kon ik voor het eerst een hele winter lang trainen zonder tegenslagen, en dat betaalde zich goed uit. Ik verbeterde mezelf van 1:48 outdoor naar 1:46 indoor, en ik werd voor het eerst Nederlands kampioen. Als kers op de taart werd ik 9^e op het WK indoor, waar ik helaas de finale miste op 0.12s. Echter, tijdens mijn eerste 800m van het outdoor seizoen, botste ik met een andere atleet, waardoor ik een misstap maakte en mijn enkel brak. Hier ben ik vervolgens aan geopereerd (in mei 2022), en toen lag ik er heel lang uit. Later bleek dat deze operatie niet goed was gegaan, waardoor ik weer geopereerd moest worden ruim een jaar later (in augustus 2023). Deze twee grote tegenslagen hebben me helaas heel veel tijd gekost om van terug te komen. Toch heb ik al die tijd het vertrouwen gehouden dat ik terug zou komen op mijn oude niveau, en zelfs nog beter zou worden. Ik ben namelijk ook altijd van mening geweest dat je uiteindelijk beter wordt van tegenslagen, doordat je veel over jezelf leert en goed leert om te gaan met tegenslagen. Het was zeker geen leuke periode, maar ik ben er uiteindelijk wel helemaal bovenop gekomen!”

Als erkenning van je prestaties werd je opgenomen door Tomasz Lewandowski, bondscoach van de Mila groep op Sportcentrum Papendal. Toch heb je voor een andere weg gekozen, kun je daar in het kort iets meer over vertellen?

“In de periode dat ik revalideerde van mijn enkelbreuk stapte ik over naar Papendal, om in het team van Tomasz Lewandowski te trainen. Ik vond het een heel leuke groep en een goede coach, die andere atleten heel goed heeft laten presteren, maar ik merkte dat het bij mij niet goed aansloeg. Een methode waarin de nadruk vooral lag op veel duurwerk en veel kilometers, leidde er uiteindelijk toe dat ik kracht en snelheid tekort kwam voor de 800m. Ik merkte dat ik een andere aanpak nodig had, waardoor ik besloot over te stappen naar het Valley Running Team o.l.v. Grete Koens. Sinds mijn tweede operatie (augustus 2023) train ik bij Grete. Daarnaast ben ik sinds ik bij Grete zit niet meer geblesseerd geraakt (even afkloppen), wat voor mij een hele prestatie is.”

Er wordt wel gezegd dat een topsporter 10 jaar nodig heeft om zijn persoonlijk plafond te halen. Denk je dat er bij jou nog genoeg progressie/rek in de door jou geleverde prestaties zit? En waar liggen er nog verbeterpunten volgens jou en je coach (Grete Koens) waar jullie de komende periode hard aan gaan werken?

“Ik heb het gevoel dat er bij mij nog meer rek in zit, doordat ik zo erg vooruit ben gegaan in de korte tijd dat ik bij Grete zit. Ik heb niet het gevoel dat er iets is wat beter kan, maar ik ben wel benieuwd wat eruit komt als ik nog langer stabiel door kan trainen zonder blessures. Ik ben nieuw op dit niveau, ik hoop de komende jaren mee te doen aan de grootste wedstrijden die er zijn en me op die manier verder te ontwikkelen. Dit indoorseizoen is tot nu toe in ieder geval een goed begin geweest!”

Quote

“Ik weet eigenlijk zelf niet meer zo goed wat mijn favoriete onderdeel is, dat moet ik opnieuw gaan ontdekken”

Samuel Chapple

Jij dacht zelf eerst dat de 800 meter je specialiteit was, denk je daar na je onlangs fenomenaal gelopen 1500 meter (3.35.61) nog steeds zo over?

“Ik heb me altijd meer gefocust op de 800m, maar merk al wel langere tijd dat ik ook heel erg aanleg heb voor de 1500m. Op basis van mijn huidige prestaties zou je dus kunnen zeggen dat ik echt een 1000m loper ben, wat nou net jammer is aangezien dat geen officiële afstand is. Ik ben wel benieuwd welke afstand mijn voorkeur gaat hebben de komende jaren.”

Donderdag

Ochtend: 30 min. duurloop

Middag: baantraining

Vrijdag

Ochtend: 60 min. duurloop

Middag: krachttraining

Zaterdag

Ochtend: lange tempo’s (sub threshold)

Middag: 30 min. duurloop

Zondag

Ochtend: 60 min. duurloop

Middag: rust

Train je vaak met teamgenoten van Valley Running Team uit Ede of alleen tijdens bepaalde trainingen, en wat is je favoriete training?

“Ik train bijna elke dag samen met mijn teamgenoten van het Valley Running Team, en als we op trainingsstage gaan trainen we altijd samen, soms zelfs 2x per dag. Ik vind dat wel heel leuk, want ik vind alleen trainen veel minder leuk. Mijn favoriete training is de baantraining, vooral als we in het warme Namibië zijn.”

Doe je nog iets speciaals aan krachttraining, en zo ja welke oefeningen zijn voor jou van belang in het krachthonk?

“Wij doen twee keer per week krachttraining, want dat is voor ons echt een essentiële training om hard te lopen met een goede techniek. De krachttraining van woensdag bestaat voornamelijk uit zware oefeningen (zoals squatten en voorslaan) en de krachttraining van vrijdag bestaat voornamelijk uit lichtere oefeningen, waar de focus meer ligt op techniek en coördinatie.”

Heb jij voor je wedstrijden nog een mentale en tactische voorbereiding of zie je wel hoe het wedstrijdverloop uitpakt?

“Ik ga elke wedstrijd in om te winnen. Ik ben meer bezig met de taak en niet het doel van de wedstrijd. Hierdoor ben ik veel minder bezig met de klok en doorkomsttijden en ben ik meer bezig met het racen. Ik vind dit een heel goede eigenschap, want vroeger hield ik me meer bezig met de eindtijd, wat ik veel minder leuk vond en meer stress gaf. Nu ben ik meer bezig met positioneren en het racen tegen mijn tegenstanders, en als ik dat goed uitvoer loop ik vanzelf wel hard. Dat vind ik een veel leukere manier van wedstrijden lopen.”