Landen als Jamaica, Groot-Brittannië en Zuid-Afrika, normaliter gesproken sterker dan Nederland, ontbraken wegens wisselfouten en slordigheden in de finale van de 4 x 100 meter voor mannen op de WK in Tokio. Jammer, maar all in the game. Zo eindigde het Nederlandse kwartet Ekpo, Burnet, Mo-Ajok en Afrifa achter de VS (37.29) en Canada (37.55) op een prachtige derde plaats in 37.81 – nationaal record. Vóór Ghana dat met 37.93 vierde werd.

 

Ghana is een uitstekend sprintersland. Op de seizoenranglijst zien we vijf atleten bij de beste 100 geklasseerd staan.

Gedeeld 7: Abdul-Rasheed Saminu 9.84

Gedeeld 30: Benjamin Azamati 9.98

Gedeeld 56: Ibrahim Fuseini 10.03

Gedeeld 74: Barnabas Aggerh 10.06

Gedeeld 92: Joseph Paul Amoah 10.08

Daarbij vergeleken doet Nederland het duidelijk minder. Niet één atleet staat bij de beste 100. Onze snelste man heeft een mindere tijd dan de vijfde Ghanees.

Gedeeld 104: Xavi Mo-Ajok 10.09

Gedeeld 104: Elvis Afrifa (Ghanese roots) 10.09

Gedeeld 118: Taymir Burnet 10.10

Gedeeld 202: Nsikak Ekpo 10.17

Gedeeld 222: Raphael Bouju 10.18

 

Simpel geredeneerd zou je zeggen: Ghana moet dus ook beter op de estafette zijn. In de halve finale waren ze inderdaad sneller dan Nederland. Fuseini, Azamati, Amoah en Saminu liepen daarin een nationaal record van 37.79. Oranje kwam met 37.95 in dezelfde heat als tweede over de finish. Maar in de finale waren de rollen omgedraaid: Nederland derde in 37.81, Ghana vierde in 37.93.

 

Nederland veel wisselwinst

Wie niet de beschikking heeft over supersnelle sprinters moet het hebben van zijn wissels – een aloude wet. Nederland gaat er, onder leiding van coach Laurent Meuwly, prat op dat het inderdaad veel winst haalt uit de wissels en laat dat ook regelmatig zien. We kunnen dit met cijfers illustreren: tel de tijden van je vier snelste atleten bij elkaar op, trek daar de estafetteuitslag vanaf – en het verschil is de wisselwinst. * zie onderaan het artikel.

We beginnen met Ghana. Totaal individuele tijden van Fuseini, Azamati, Amoah en Saminu is: 39.93.

Estafettetijd: 37.79

Wisselwinst: 2.14

Kijken we naar Nederland. Totaal individuele tijden van Ekpo, Burnet, Mo-Ajok en Afrifa is: 40.45.

Estafettetijd: 37.81

Wisselwinst: 2.64

 

En België?

Toch ook nog even achterom kijken. Het Belgische team, onder verantwoordelijkheid van Bram Peters (niet lang geleden nog de rechterhand van Meuwly)

plaatste zich niet voor de finale, maar verbeterde in de halve finale wel het nationaal record tot 38.46.

Hoe stonden hun atleten op de seizoenranglijst genoteerd? Stuk voor stuk aanzienlijk slechter dan het Nederlandse viertal.

Gedeeld 355: Simon Verherstraeten 10.24

Gedeeld 421: Kobe Vleminckx 10.27

Gedeeld 464: Emiel Botterman 10.28

Gedeeld 718: Amine Kasmi 10.35

Gedeeld 906: Antoine Snyders 10.39

Het Tokio-team bestond uit Vleminckx, Botterman, Snyders en Verherstraeten. Hun totaal aan individuele tijden komt op 41.18.

Estafettetijd: 38.46

Wisselwinst: 2.72

Overtreft leerling Peters zijn meester Meuwly?

 

Oude mannen

Zilveren medaillewinnaar Canada bleef buiten bereik van Nederland. Het bejaarde team, bestaande uit Aaron Brown (33), Jerome Blake (30), Brendan Rodney (33) en Andre de Grasse (30) dat al jaren in vaste samenstelling opereert, zag zich op de seizoenlijst als volgt terug:

Gedeeld 25: Jerome Blake 9.95

Gedeeld 67: Aaron Brown 10.05

Gedeeld 106: Andre de Grasse 10.09

Gedeeld 960: Brendan Rodney 10.41

Totaal individuele tijden: 40.50

Estafettetijd: 37.55

Wisselwinst: 2.95

Prachtig teamwork. Baas boven baas.

 

Minste winst

Winnaar Verenigde Staten kwam in 37.29 over de finish, in de opstelling Christian Coleman, Kenny Bednarek, Courtney Lindsey en Noah Lyles.

Zij stonden allen zeer hoog op de seizoenranglijst.

3 Bednarek: 9.79

Gedeeld 4: Lindsey 9.82

9 Coleman: 9.86

14 Lyles: 9.89

Totaal individuele tijden: 39.36

Estafettetijd: 37.29

Wisselwinst: 2.07

 

Conclusies

Conclusie 1: de teams met de minst snelle sprinters wisselen aanzienlijk beter dan de teams met de supersprinters.

Conclusie 2: het wereldrecord van Jamaica uit 2012 (36.84) loopt nog geen gevaar. Die tijd werd gelopen door het viertal Nesta Carter, Michael Frater, Yohan Blake en Usain Bolt. Op de seizoenranglijst van 2012 stonden zij als volgt geklasseerd:

1: Bolt 9.63

2: Blake 9.69

Gedeeld 10: Frater 9.94

Gedeeld 12: Carter 9.95

Totaal individuele tijden: 39.21

Estafettetijd: 36.84

Wisselwinst: 2.37

 

In Tokio werd het team van Jamaica gediskwalificeerd. Op de seizoenranglijst stonden de atleten er florissant bij.

1: Kishane Thompson 9.75

2: Oblique Seville 9.77

Gedeeld 12: Ackeem Blake 9.88

Gedeeld 31: Ryiem Forde 9.98

Totaal individuele tijden: 39.38 (oftewel 0.17 boven de tijd van het wereldrecordkwartet).

Benodigde wisselwinst om het wereldrecord te evenaren: 2.54

 

* Al blijft het berekenen van de wisselwinst natuurlijk een ruwe methode. Niet iedere loper zal altijd zo snel zijn als zijn pr aangeeft. Anderzijds zou een loper opeens ook sneller kunnen zijn. Maar hoe veel of hoe weinig?