Kogelstootster Jessica Schilder heeft haar "draai" gevonden

door Bert Vreeswijk
foto draaitechniek: Ed Turk

Jessica Schilder (22), de kogelstootster uit Volendam, lid van atletiekvereniging Hera uit Heerhugowaard, wist onlangs tijdens de Europese kampioenschappen indoor atletiek in het Poolse Toruń geheel onverwachts een keurige 5e plaats te behalen met een afstand van 18.69 m. Dat was slechts 28 cm verwijderd van het Nederlands outdoorrecord van Corrie de Bruin, die in 1998 te Valencia tot 18.97 m. kwam. Met haar geweldige prestatie kwalificeerde de Volendamse zich voor de Olympische Zomerspelen in Tokio en presenteerde zich meteen aan het grote publiek. Genoeg reden om Schilder een aantal vragen voor te leggen die ze met veel enthousiasme beantwoordde. 

Jessica Schilder

Corrie de Bruin

Jessica, waarom koos je op een bepaald moment voor kogelstoten, wat trok je daar zo in aan? 

‘Het was en is een onderbelicht onderdeel binnen de atletiek. Juist daarom trok dit nummer mij aan. Daarnaast vond ik het leuk om een onderdeel te doen waarin nog veel ontwikkeling mogelijk is.’

Wanneer ontstond bij jou ‘de droom’ om ooit aan de Olympische Spelen te willen deelnemen?

‘Toen ik nog in de baarmoeder van mijn moeder zat, hahaha. Maar even serieus: toen ik voor het eerst de Olympische Spelen op tv zag. Ik ervoer de Olympische Spelen als heel emotioneel en nog steeds als ik er beelden van zie; tranen liepen soms spontaan bij mij over de wangen en toen wist ik: Dit is mijn droom! Ik was toen ongeveer 13 jaar oud.’

Je kwam tijdens het afgelopen Nederlands indoorkampioenschap in Apeldoorn met de 4 kg zware kogel al tot een afstand van 18.19 m., 31 centimeter te kort voor kwalificatie voor de O.S. Geloofde je er toen al in dat het je in Toruń zou gaan lukken om de olympische kwalificatie-eis van 18.50 m. te gaan stoten? En wat ging er door je heen toen die bevrijdende stoot van 18.69 m. op het scorebord verscheen?  

‘Tijdens de kwalificatie (de dag voor de finale) van het EK indoor kwam ik al tot een afstand van 18.48m. Door die mooie stoot was ik eerst heel opgelucht. Ik dacht: nog maar 2 cm en ik heb nog het outdoor seizoen voor de boeg. Maar vrij snel daarna kwam de frustratie en de hoop dat ik de limiet misschien toch al in de finale zou kunnen gaan stoten.

Maar het is binnen het kogelstoten niet gebruikelijk dat je twee dagen achter elkaar persoonlijke records kunt stoten, dus het was heel erg afwachten hoe mijn lichaam zou reageren na de kwalificatie. Maar er zat gelukkig nog meer in, zodat ik de dag erna nóg een PR kon stoten!
Wat er door mij heen ging toen ik die 18.69m op het scorebord zag staan is moeilijk te omschrijven maar ik voelde een enorme ontlading. Ik was blij, verrast en opgelucht dat het eindelijk was gelukt.’ 

Hoe verliep bij jou de progressie de laatste jaren en kun je aangeven waardoor je die mooie stappen hebt kunnen zetten?

De progressie die ik door de jaren heb gemaakt ziet er als volgt uit: 

jaar    Outdoor /  Indoor

2015: 16.23 m. /  15.24 m. (3 kg. kogel)                                                                               
2016: 15.72 m. /  14.75 m.                                                                                        
2017: 16.24 m. /  14.88 m.                                                                        
2018: 15.80 m. /  16.03 m.                                                                                                       
2019: 17.50 m. /  15.84 m.                                                                               
2020: 18.27 m. /  17.61 m.                                                                        
2021:  ?????? /  18.69 m. = P.R.

De progressie begon toen ik in 2012 onder de hoede kwam van mijn huidige trainer Hans Arnhard. In augustus 2019 hebben wij vervolgens besloten om over te gaan van de ‘aanglij-’ naar de ‘draai-techniek’, waarna we over de 18.00 meter zijn gaan stoten.’ 

Wat heb je volgens jou, naast een dosis kracht, snelheid, souplesse en coördinatie, nog meer nodig om een goede-kogelstootster te kunnen worden?

‘Ik denk dat je een goede kogelstootster kan worden als je gedisciplineerd bent, dromen hebt die je wilt nastreven, geloof in jezelf en vertrouwen te hebben in de mensen die je verder willen brengen.’ 

Hoe ziet een gemiddelde trainingsweek er uit, en hoeveel trainingseenheden werk je per week af?

‘In de winter train ik 9 keer per week. Deze bestaan uit 4 krachttrainingen, 3 techniektrainingen en 2 circuittrainingen. Deze trainingen duren gemiddeld 2,5 uur. Daarnaast train ik in het wedstrijdseizoen 6 keer per week.’ 

De **Baryschnikov- of draaitechniek die jij laat zien bij je worpen/stoten wordt door topwerpers steeds meer toegepast in plaats van de O’Brien- of aanglijtechniek. Kun je omschrijven waarom dat is, is deze techniek voor elke atleet geschikt en zijn er ook nadelen aan deze techniek? 

‘Ik denk persoonlijk dat de aanglij-techniek nog steeds heel veel wordt toegepast, maar de draaitechniektrend is ingezet en zal in de toekomst steeds vaker te zien zijn. Dit heeft te maken met het feit dat er bij de draaitechniek sprake is van een langere contactbaan die de kogel aflegt. Omdat de kogel een langere weg aflegt in de draaitechniek dan in de aanglij, is er sprake van een hogere snelheid tijdens de uitstoot en kunnen er dus verdere afstanden mee worden gestoten. Het grote nadeel is echter wel het feit dat de draaitechniek niet voor iedereen is weggelegd! Het is namelijk een ingewikkelder en meer atletische techniek dan de aanglij. Vandaar dat bijna alle meerkampers gebruik maken van de aanglij- en niet de draaitechniek, dat geeft meer zekerheid. Het risico dat je bij deze techniek je balans kwijt raakt tijdens de draai en de stoot daardoor mislukt is bij minder gevorderde atleten erg groot.’
** De Baryschnikow kogelstoot-draaitechniek is vernoemd naar de 1.98 m. lange Russische atleet Alexander Baryschnikov die deze techniek voor het eerst gebruikte. Baryschnikow was erg succesvol met de door zijn coach uitgevonden techniek en werd in 1976 de eerste kogelstoter die met een stoot van precies 22.00 meter het bestaande wereldrecord met vijftien centimeter wist te verbeteren.

Jessica, waar liggen er nog verbeterpunten waar jij en je trainer Hans Arnhard en coach ‘boksbal’ Louis Schilder de komende tijd tot aan de Spelen nog aan willen werken?

‘We gaan de komende tijd werken aan onze techniek en snelheid waarbij de puntjes op de i worden gezet. Wij hebben na Toruń een aantal zaken geëvalueerd en met die uitkomsten gaan we met veel enthousiasme aan de slag.’ 

Waag jij je nog wel eens aan de andere werpdisciplines als discuswerpen, kogelslingeren, speerwerpen en de werpvijfkamp?

‘Vroeger wel! Maar nu focus ik mij volledig op mijn favoriete onderdeel, daar moet alles voor wijken.’

Hoe ver hoop jij ooit te kunnen stoten en waar denk je dat jouw ‘plafond’ zou kunnen liggen? Want de Nederlandse out- en indoor records van Corrie de Bruin uit 1998, respectievelijk 18.97 m. en 18.87 m. liggen nu al binnen bereik voor je.

‘Mijn droom is 20.50m. Of dat realistisch is weet ik niet, maar ik vind dat dromen mag! We gaan proberen de 19.00 meter te halen over één of twee jaar en vanuit daar zien we wel verder waar ik nog stappen kan maken.’ 

Dan nog iets over je voedingspatroon. Want werpers moeten daar vaak heel uitgekiend mee omgaan en hun caloriegebruik ligt vaak erg hoog, met al die krachtinspanningen in de training en wedstrijden.

‘Dit klopt zeker! Wij eten ongeveer 4000 calorieën per dag. Bij de mannen kan dit zelfs tussen de 6000-9000 calorieën per dag liggen! Wij eten voor 90% eiwitten en koolhydraten. Het kan een hele “uitdaging” zijn om dit tot je te nemen. Het is namelijk geen snoep!’ 

Wat zou jij met jouw ervaring de jeugd, die zich ook aangetrokken voelt tot het werpen voor tips mee willen geven?

-‘Waar een wil is, is een weg.’ (ook al loopt die soms via omwegen)

-‘Werp vanuit intrinsieke motivatie, anders gezegd; doe het niet voor iemand anders, maar alleen voor jezelf!’

-‘De diepste dalen gaan gepaard met de hoogste pieken (vergeet dat nooit en stel je daar op in; it’s all-in the game.’). 

Jessica, wil je nog iemand speciaal bedanken? Wij bedanken jou en wensen je nog heel veel plezier in je verdere atletiekcarrière. En voor straks op de Olympische Spelen: heel veel succes!

‘Er zijn drie mensen die ik uit de grond van m’n hart wil bedanken. Ten eerste mijn broer Quinn. Zonder hem had ik allang opgegeven. Zijn humor als ik het moeilijk heb, zorgt ervoor dat we er samen een succes van maken. Met zijn gevleugelde woorden “Stel je toch niet zo aan”, pept hij mij steeds weer op als ik er mentaal weer eens door heen zit.

Dan mijn moeder Angelica: haar naam zegt het al: ze is een engel! Zonder haar toewijding aan mijn droom zou ik nergens uit kunnen huilen en weer opstaan voor de nieuwe uitdagingen op mijn pad!

En dan last but not least mijn vader Louis. Mijn boksbal! Zijn woorden en blikken voor een wedstrijd zorgen ervoor dat ik de wedstrijd al heb gewonnen voordat ik er aan begonnen ben. Hij is de persoon die mij accepteert om wie en hoe ik ben en daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor!’

 

Profiel Jessica Schilder

Naam: Jessica Schilder

Geboortedatum: 19-03-1999

Woonplaats: Volendam

Lengte: 1.73 m. 

Studie: Studente Commerciële Economie aan de Johan Cruijff Academy

Atletiekvereniging: AV Hera, Heerhugowaard

Coach/trainer: Hans Arnhard

Je mooiste wedstrijd tot nu toe: Het EK Indoor in Toruń 2021 

Aantal trainingsuren per week: 15-22 uur 

Beste prestaties: Kogelstoten outdoor 18.27 m., indoor 18.69 m., discus: 44.72m, kogelslingeren: 40.29m, speerwerpen: 30.59 m.

Andere hobby’s: Slapen en Netflix kijken 

Favoriete muziek: Pop/rustige muziek

Beste film: Notting Hill, absoluut!

Best gelezen boek: De autobiografie van Usain Bolt

Je lievelingseten: Pannenkoeken of het gezonde antwoord: Rode bieten met vis (kibbeling)