baan-atletiek

De hazewindhond

Een "ander" kerstverhaal door Bert Vreeswijk

Hardlopers zijn doodlopers, dat is een gezegde dat zoiets betekent als “loop niet te hard van stapel als je iets onderneemt maar doe het met beleid”. Nu wil het geval dat ik jarenlang als  atletiektrainer/coach werkzaam ben geweest bij diverse atletiekclubs in den lande. De groepen die ik trainde varieerden van recreanten tot subtoppers en een enkele toploper. Ik woonde in die tijd op het platteland net buiten de grote stad met veel ruimte om het huis en een mooi natuurpark het Lingebos in de nabijheid. Het gebeurde regelmatig dat atleten die zich serieus op hardloopwedstrijden voorbereidden bij mij thuis langskwamen voor een advies of hardloopschema of zomaar om onder het genot van een bakkie over onze sport te praten. Het was een traditie dat als mijn atleten met de kerstdagen een lange duurloop gingen doen, ik dan meeging op de mountainbike met een bidon water of sportdrank.

Frêle gespierde poten

Nu had ik net een paar weken voor de kerstdagen van een kennis de vraag gekregen of het mogelijk was om een hazewindhond die in het asiel beland was een tijdje onder te brengen bij mij. Het beestje was sterk verwaarloosd, ondervoed en dan ook broodmager. Nu staan hazewindhonden zoals u waarschijnlijk weet bekend om hun enorme loopvermogen, maar dit beest kon toen ik hem ging verzorgen amper op zijn poten staan, zo verzwakt was hij. Mijn gezin had het beestje liefdevol opgevangen en mijn dochters of ikzelf liet het beest elke dag meerdere malen uit en we lieten hem elke dag meerdere malen een klein stukje rustig verder lopen (je blijft toch een trainer). Na een aantal weken zag je het beest opknappen en meer vlees op zijn botten krijgen, en zelfs zijn vacht begon weer glans te krijgen. Als je hem zag lopen met die prachtige frêle gespierde voorpoten en die sterke dijbeenspieren in zijn achterpoten was het een lust voor het oog. Het beest begon er bijna atletisch uit te zien en wij waren erg blij dat de hazewindhond zich langzaam herstelde.

Jonge talentvolle atleet

Nu had ik in die tijd een jonge talentvolle atleet onder mijn hoede, Pieter van Almkerk*, die landelijk opzienbarende tijden begon af te leveren in de wedstrijden. Tijden die voor een 18-jarige loper zelden werden gelopen in ons land. Zo liep hij om een voorbeeld te geven op een 3000 meter een tijd van 8 minuten en 14 seconden!
Maar Pieter zijn valkuil was dat hij zijn lichaam te weinig rust gaf en voor mij als coach was het de belangrijkste  taak om hem in zijn drang naar prestaties af te remmen en heel te houden. Pieter woonde in een klein dorpje gelegen in het Land van Heusden en Altena, waar de meeste oudere bewoners nog streng christelijk gereformeerd waren, waar de zondagsrust nog heilig was en de kerk wekelijks trouw werd bezocht. Pieter zijn vader was boer en hij en zijn vrouw vonden dat fanatieke hardloopgedoe eigenlijk maar niks. Zelf was ik bij Pieter zijn ouders al eens wezen praten om hen uit te leggen dat Pieter talent had en een toploper zou kunnen worden en dat zijn ouders trots op hem konden zijn. Als Pieter een wedstrijd had gelopen, dan werd er in het lokale krantje ruim aandacht besteed aan zijn geleverde prestaties, vaak met foto. Nadat met zijn ouders de afspraak was gemaakt om niet op zondagen te lopen, stemden ze met enige tegenzin uiteindelijk toe, zodat Pieter zijn hardloopambities kon nastreven. 

Leugentje om bestwil

Conform de afspraak met zijn ouders planden Pieter en ik de baan- en crosswedstrijden steeds op een zaterdag. Echter er waren ook wel eens belangrijke wedstrijden, zoals een Nederlands kampioenschap waaraan Pieter heel begrijpelijk ook wilde deelnemen, op zondag. Daar had Pieter iets op gevonden! Al op zaterdag pakte hij dan stilletjes zijn sporttas in, zette deze ‘s avonds onder de heg op het boerenerf en ging dan zondags vroeg al op pad, nadat hij zijn tas onder de heg vandaan had geplukt, op weg naar de geplande wedstrijd. Tegen zijn ouders had hij dan verteld dat hij een vriend ging bezoeken. Hij vroeg mij dan om geen resultaten door te geven aan de lokale pers, anders kwamen zijn ouders er alsnog achter dat hij op zondag toch een wedstrijd had gelopen. Ik was daar niet blij mee, dat moet ik eerlijk zeggen en was het er eigenlijk niet mee eens, maar ik kon hem er niet van weerhouden.

Drijfnat van het zweet en trillend op zijn benen

Op een dag in de kerstvakantie kwam Pieter bij mij op bezoek om zijn nieuwe trainingsprogramma op te halen en een lange duurloop te doen. Hij keek vol ontzag naar de hazewindhond die op een kleed lag in de huiskamer. Ik vertelde hem dat met dit type hond  hondenraces worden gedaan en dat ze enorme topsnelheden kunnen bereiken van wel 60 km per uur! Toen was Pieter’s aandacht helemaal gewekt en hij vroeg of hij de hond mee uit mocht laten in zijn duurloop. Ik vertelde hem dat het beestje nog herstellende was en nog niet echt grote inspanningen aankon. Nadat hij mij beloofd had een korte duurloop en rustig aan te doen, ging de jonge atleet met de hond aan de riem op pad voor zijn duurloopje.

Na 45 minuten zag ik ze samen zwaar hijgend het erf op komen. Pieter drijfnat van het zweet en trillend op zijn benen. De hazewindhond stond ook niet al te stevig meer op zijn pootjes en ik wist toen al enigszins wat er zich had afgespeeld. Pieter vertelde dat hij zo onder de indruk was van het loopvermogen van de hond, dat hij had gekeken of hij hem kon bijhouden. Daarbij had hij het beest steeds aangespoord om het tempo steeds iets op te schroeven, maar bij 19 km per uur moest Pieter het toch echt afleggen tegen de echte hardloper. Die middag werd de geleverde inspanning de hazewindhond fataal, hij overleed aan een hartaanval.
Samen hebben Pieter en ik tijdens een sneeuwbui een kuil gegraven in de achtertuin bij mijn huis. Allebei tot tranen geroerd en met enige schuldgevoelens namen we afscheid van het atletische beestje.

Hardlopers zijn doodlopers!

* De naam van de atleet in het verhaal is gefingeerd.

2021 Wanda Diamond League calendar

23 May - Rabat (MAR)
28 May - Doha (QAT)
4 Jun - Rome (ITA)
10 Jun - Oslo (NOR)
4 Jul - Stockholm (SWE)
9 Jul - Monaco (MON)
13 Jul - London (GBR)
14 Aug - Shanghai (CHN)
21 Aug - Eugene (USA)
22 Aug - tbc (CHN)
26 Aug - Lausanne (SUI)
28 Aug - Paris (FRA)
3 Sep - Brussels (BEL)
8-9 Sep - Zurich (SUI)